Tradycyjnie tancerki dekorują dłonie i stopy czerwonym barwnikiem nazywanym w Indiach alta. Nie jest to henna, choć jej znaczenie jest podobne. Alta ma na ogół płynną postać, nakłada się ją pędzelkiem lub wacikiem. Po nałożeniu po kilku minutach można lekko zmyć nadmiar zimną wodą, aby palce nie brudziły ubrania. Barwnik zmywa się po ok jednym do trzech dni.
Jest to tradycja świątynna, devadasi – tancerki świątynne uważane były za zaślubione bóstwom, do tańca dekorowały więc dłonie i stopy. Podobnie więc jak panny młode na południu Indii, malowały całe końcówki palców wraz z paznokciami dłoni oraz kółko we wnętrzu dłoni lub też na zewnątrz. Stopy – palce i kontur stopy, tak że rysunek tworzy rodzaj bucika. (W Indiach zawsze tańczy się boso). Zwyczaj ten ma przynosić szczęście i powodzenie. Koło na wnętrzu i/lub zewnętrzu dłoni jest znakiem solarnym, mającym również przynieść pomyślność. Tancerki dworskie (kathak) również przejęły ten zwyczaj. Bollywood preferuje raczej bardziej dekoracyjne wzory z henny.
Takie zdobienia pełnią też bardzo praktyczną funkcję – podkreślają każdy gest palców wykonujących mudry tworzące skodyfikowany język znaczeń, oraz stopy wytupujące rytmiczne wzory. Kolor czerwony jest najbardziej rzucającym się w oczy. W ten sposób hinduski od wieków podkreślały piękno dłoni na długo przed wynalezieniem lakieru do paznokci.
